Αρχείο για Μαΐου, 2012

Μια εικοσάδα περίπου οι Αιγίναμεcineβιβλιόfilοι, απολαύσαμε μια εξαίρετη παρουσίαση για το Ρήγα Φεραίο από το Γιώργη Καραμπελιά. Εθνικοί και εθνοαποδομητικοί μύθοι για το Ρήγα και την προετοιμασία του για την ελληνική επανάσταση, νέες τεκμηριωμένες αντιλήψεις για το εθνικό, βαλκανικό και οικουμενικό έργο του καθώς επίσης και μια σύνδεση με τη σύγχρονη επικαιρότητα. Συνωστισμένοι και με τον καημό της Ρωμιοσύνης παραμάσχαλα, στο Α Δημοτικό Σχολείο Αίγινας…

 

Καραμπελιάς, Γιώργος

Ο Γιώργος Καραμπελιάς γεννήθηκε το 1946 στην Κάτω Αχαΐα

Από το 1964, ως φοιτητής της Ιατρικής, συμμετείχε στη Νεολαία Λαμπράκη. Μετά το 1967 σπούδασε Οικονομία στη Γαλλία.

Συμμετείχε στο αντιδικτατορικό κίνημα και στον «Μάη του ’68», σε ελληνικές και γαλλικές οργανώσεις. Στη Γαλλία γράφει τα πρώτα του βιβλία. Μετά τη μεταπολίτευση συνεχίζει αδιάλειπτα την πολιτική και συγγραφική του δραστηριότητα.

Από το 1979 έως το 1993 εξέδιδε το περιοδικό Ρήξη. Το 1980, μαζί με φίλους, δημιούργησε το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο και τις Εναλλακτικές Εκδόσεις. Από τις εκδόσεις έχουν εκδοθεί ως σήμερα πάνω από 120 τίτλοι από τους τομείς της λογοτεχνίας, του δοκιμίου, της Ιστορίας, των κοινωνικών κινημάτων, της οικολογίας καθώς και το μεγαλύτερο μέρος των έργων του Έλληνα φιλόσοφου Κώστα Παπαϊωάννου. Το 1992 πήρε το μεταπτυχιακό δίπλωμά του από την Οικονομική Σχολή των Παρισίων (Paris VII)

Από το 1993 έως το 1994 διηύθυνε τον Τομέα Πρόληψης, Εκπαίδευσης και Ανάπτυξης του ΚΕΘΕΑ, για την απεξάρτηση από τα ναρκωτικά.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και μέλος της Γραμματείας των Οικολόγων – Εναλλακτικών.

Από το 1995 είναι εκδότης και αρχισυντάκτης του διμηνιαίου περιοδικού Άρδην που συνεχίζει να εκδίδεται.

Παράλληλα αρθρογραφεί σε εφημερίδες στην Ελλάδα και στην Κύπρο.

Έχει γράψει τα ακόλουθα βιβλία:

  • · Το Τέλος του παλιού Κόσμου, Εκδόσεις Πολιτιστική Επανάσταση 21975,
  • · Οικοδόμοι και οικοδομή στη μεταπολεμική Ελλάδα Εκδοτική Ομάδα εργασίας, 21975)
  • · Η τεχνική παιδεία στην Ελλάδα (Εκδοτική ομάδα εργασίας, 21976)
  • · Κρίση του κεφαλαίου και αυτονομία (Κομμούνα, 1980)
  • · Μικρομεσαία Δημοκρατία (Κομμούνα, 1982)
  • · Ούτε Θεός, ούτε Ιστορία (Κομμούνα, 1985)
  • · Πέρα από τον σοσιαλισμό. Μια νέα ουτοπία (Κομμούνα,1986)
  • · Σύγχρονος Καπιταλισμός και επαναστατικό υποκείμενο (Εναλλ. Εκδόσεις, 1986)
  • · Ένοπλη πάλη και εναλλακτικό κίνημα (Εναλλ. Εκδόσεις,1988)
  • · Για τον Σαββόπουλο (εκδ. Αιγαίον 21990 )
  • · Κράτος και κοινωνία στη μεταπολίτευση (εκδ. Εξάντας, 1991)
  • · Ελλάδα μια χώρα των συνόρων (Εναλλ. Εκδόσεις, 1992)
    • · Από το μέγιστο στο ελάχιστο (εκδ. Αιγαίον, 1991)
    • · Ο προφήτης, το πετρέλαιο και ο κορμοράνος (εκδ. Εξάντας, 1992)
    • · Στα Μονοπάτια της ουτοπίας (εκδ. Λιβάνης, 21995)
    • · Ισλάμ και Παγκοσμιοποίηση (Εναλλ. Εκδόσεις, 22001)
    • · 1922, Δοκίμιο για τη νεοελληνική ιδεολογία (Εναλλ. Εκδόσεις, 22002)
    • · Η θεμελιώδης Παρέκκλιση (Εναλλακτικές Εκδόσεις 2004)

Το 1204 και η διαμόρφωση του νεώτερου ελληνισμού

 

 

Συλλογικές εργασίες:

  • · ΟΠΑ-Ρήξη, Ένοπλη πάλη και τρομοκρατία (Εναλλ. Εκδόσεις, 1985)
  • · Ιούλης ’65 (με τον Δημήτρη Λιβιεράτο)
  • · Ένα εναλλακτικό, επαναστατικό κίνημα (Εναλλ. Εκδόσεις, με τους Μ. Ράπτη και Ν. Χρυσόγελο)
  • · The Movement, Το αμερικάνικο 68 (Εναλλ. Εκδόσεις)
  • · Ελλοπία, Η Ελληνική Ουτοπία
  • · Αριστερά και ανατολικό ζήτημα (Εναλλ. Εκδόσεις, 1998)
  • · Ισλάμ και κρίση του κεμαλισμού (Εναλλ. Εκδόσεις,1999)

· Εβραίοι εναντίον του σιωνισμού (Εναλλ. Εκδόσεις, 2003)

Η ΑΝΟΛΟΚΛΗΡΩΤΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΡΗΓΑ

ρήγας-εξώφυλλο


Στη μακρά πορεία της ελληνικής παλιγγενεσίας, ο Βελεστινλής σηματοδοτεί το τέλος μιας περιόδου, κατά την οποία οι Έλληνες αναζητούσαν την ανεξαρτησία τους στηριζόμενοι πρωτίστως στη συνδρομή των ξένων, και την απαρχή μιας νέας, κατά την οποία τολμούν να διανοούνται και να προετοιμάζουν μια νέα ανεξάρτητη πολιτειακή τάξη.

Και επειδή κλείνει μια περίοδο και ανοίγει μία νέα, συνιστά, την εμβληματικότερη μορφή της νεώτερης ελληνικής ιδεολογίας, εξ αιτίας ακριβώς της μοναδικής του συνθετικότητας: Συγγραφέας ρομαντικών διηγημάτων και στιχουργημάτων, έργων επιστημονικής εκλαΐκευσης και αρχαιογνωσίας, εκδότης υπέροχων χαρτών, χρησμολογικών κειμένων και βιβλίων στρατιωτικής τακτικής, συγγραφέας επαναστατικού «προγράμματος», ποιητής –λόγιος και λαϊκός–, τραγουδιστής και μουσικός, προπαντός οργανωτής και αδάμαστος επαναστάτης μέχρι τέλους. Η μορφή του άστραψε για λίγο καιρό και άφησε έκθαμβους τους συγχρόνους του – και φαίνεται πως τύφλωσε πολλούς από τους τοτινούς καθώς και τους σύγχρονους λογίους μας.

 

Ο Ρήγας προσωποποιούσε τη σύνθεση και την άρση της αντίθεσης ανάμεσα στα ρεύματα που διαπερνούν τον σύγχρονο ελληνισμό: σκέψη και δράση, συναίσθημα και ορθός λόγος, Ανατολή και Δύση, αρχαιότητα και Βυζάντιο, νεωτερικότητα και παράδοση, λόγιο και λαϊκό στοιχείο. Ο Ρήγας ήταν η προσωποποιημένη άρση του «καημού της ρωμιοσύνης», της διαρκώς ανολοκλήρωτης ταυτότητάς μας, γι’ αυτό και πάντα επίκαιρος, τόσα χρόνια μετά:  διότι βρισκόμαστε ακόμα αντιμέτωποι με το ίδιο αίτημα, να απαντήσουμε θετικά στον «καημό της ρωμιοσύνης», στον καημό των λαών της Βαλκανικής.

Ο Ρήγας υπήρξε η προσωποποιημένη άρση του «καημού της ρωμιοσύνης», του διαρκούς ανολοκλήρωτου της ταυτότητάς μας, γι’ αυτό και διαρκώς επίκαιρος, τόσα χρόνια μετά, γι’ αυτό και αντικείμενο διαμάχης, διότι, ακόμα και σήμερα –ίσως σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε–, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το ίδιο αίτημα.

Γι’ αυτό και παραμένει αξεπέραστος, το εμβληματικό και ταυτόχρονα ανολοκλήρωτο πρόταγμα του νεώτερου ελληνισμού. Γι’ αυτό και επιστρέφουμε διαρκώς σε αυτόν, γι’ αυτό μας γοητεύει με έναν συχνά δυσεξήγητο τρόπο η φυσιογνωμία του, διότι αποτελεί το πρόσωπο –διαχρονικό και, στις μέρες μας, τραγικό– του ελληνισμού: Έλληνας, Βαλκάνιος, οικουμενικός.

Γιώργος Καραμπελιάς

Τι νόημα έχει για μας η παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Καραμπελιά για το Ρήγα Φεραίο, δυο μήνες μετά την επέτειο της 25ης Μαρτίου και μια εβδομάδα μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου; Ποιος ήταν ο Ρήγας Φεραίος αν όχι εκείνος ο ευτραφής και συμπαθής κύριος με το παχύ μουστάκι που κρεμούσαμε μαθητές όταν ξεσκονίζαμε τα κάδρα της αποθήκης του σχολείου για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, χωρίς να μάθουμε ποτέ τίποτε παρά μόνο ίσως τα λίγα ρομαντικά λόγια -που μάλλον δεν είπε- πριν το μαρτυρικό του θάνατο: εγώ έσπειρα το σπόρο…
Ποιο είναι το σαραντάχρονο μορφωμένο παλικάρι, μεγαλωμένο με το πνεύμα του διαφωτισμού που έδωσε τη ζωή του για τη μόρφωση του ραγιά, που οραματίστηκε την απελευθέρωση και αυτοδιάθεση και συνεργασία των σκλαβωμένων λαών; Ποιος ήταν λοιπόν ο Ρήγας; Ποιο είναι το πολύπλευρο και πολυδιάστατο έργο του; Ποια είναι η προσφορά του στην προσέγγιση του πολιτικού ζητήματος και της δημοκρατίας; Έχει ξεπεραστεί ο Ρήγας ή έχουμε έναν ήρωα να κλαίμε με το έργο του άγνωστο και παραμερισμένο σκοπίμως; Τι είδους δημοκρατία πρέσβευε ο Ρήγας; Τι σημαίνει ο Ρήγας σήμερα για τους σημερινούς εθνικισμούς αλλά και για τις ύπουλες εθνοαποδομήσεις της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της αγοράς;
Το βαλκανιζατέρ μας που έζησε τις μεγάλες εθνογενέσεις στους Βαλκανικούς πολέμους και τις μεγάλες εθνοκαθάρσεις μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 90, με την αυτοκρατορία της Αμερικής και της Ενωμένης Ευρώπης να βομβαρδίζουν για τη χαμένη τιμή των Κοσοβάρων, θα είχε ίσως πολλά να ακούσει. Κάποιες άγνωστες λέξεις, ενδεικτικές για το φεντεραλιστικό-ομοσπονδιακό όραμα του Ρήγα: «Όταν ένας μόνος κάτοικος του βασιλείου τούτου αδικηθή αδικείται όλον το βασίλειον και πάλιν όταν το βασίλειον αδικείται ή πολεμείται, αδικείται ή πολεμείται κάθε πολίτης. Δια τούτον δεν ημπορεί ποτέ κανείς να ειπή, ότι η τάδε χώρα πολεμείται, δεν με μέλει, διότι εγώ ησυχάζω εις την ιδικήν μου αλλά εγώ πολεμούμαι όταν η τάδε χώρα πάσχει, ως μέρος του όλου όπου είμαι ο Βούλγαρος πρέπει να κινείται όταν πάσχη ο Έλλην και τούτος πάλιν δι’ εκείνον και αμφότεροι δια τον Αλβανόν και Βλάχον». Πόσο επίκαιρο είναι ακόμα και σήμερα το κοινωνικό συμβόλαιο και η Νέμεσις που επιλαμβάνεται της αθέτησής του: «Όταν η διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονά του,το να το κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του».
Μια εβδομάδα μετά τις εκλογές και το θέατρο δημοκρατίας, προκειμένου να υποστούμε ένα ακόμα μνημόνιο για τη σωτηρία της Ελλάδας εκ μέρους της Τρόικας, δυο μήνες μετά την 191η επέτειο του 1821 που ήδη έχει ξεχαστεί μέσα στις γαλανόλευκες φιέστες, τους δικανικούς, τη σκορδαλιά και τον μπακαλιάρο, ο Ρήγας 214 χρόνια μετά το μαρτυρικό θάνατό του, μας υπενθυμίζει ότι η επανάσταση δεν έχει ολοκληρωθεί, η δημοκρατία δεν υφίσταται, η κοινωνική δικαιοσύνη είναι μακριά. Αντίθετα η φτώχεια η βαρβαρότητα, η αμάθεια και η ολιγαρχία είναι μπροστά μας σε κάθε περίσταση.
Οι Αιγίναμεcinefilοι στην προσπάθειά μας να συμβάλουμε σε έναν γενικό και χρήσιμο προβληματισμό, μέσω των προβολών, των βιβλιοπαρουσιάσεων, των χαριστικών γιορτών κι αργότερα άλλων δράσεων, παρουσιάζουμε στο κοινό το συγγραφέα Γιώργο Καραμπελιά και την εξαίρετη προσπάθειά του για την «ανολοκλήρωτη επανάσταση του Ρήγα». Του Ρήγα του εθνικού, του βαλκανικού, του οικουμενικού, του διαφωτιστή, του δημοκράτη.

Μίλησε ποτέ ο Ρήγας Φεραίος για τη σημερινή κρίση;

Ο συγγραφέας Γιώργος Καραμπελιάς παρουσιάζει τον επίκαιρο Ρήγα Φεραίο στο 1ο Δημοτικό Σχολείο την Κυριακή 13 του Μάη, στις 11.00 το πρωί.